บทความประจำวัน

ช้า...แต่ว่ามั่นใจ

ได้โอกาสมาเยือนจังหวัดสกลนคร อำเภอโพนนาแก้วอันแสนไกลจากกรุงเทพมากนัก เดินไปในหมู่บ้านที่ล้วนแล้วแต่เครือญาติเดียวกัน

ฝึกไม่ให้เป็นคนใจแคบ

ในบางสถานการณ์ของวงสนทนา เราอาจสนุกสนานกันจนล้นอกล้นใจ โดยการหยิบเรื่องต่างๆ นานาของเพื่อนฝูง หรือคนที่ผ่านไปมาในสายตาเรามาพูดในเชิงล้อเลียน

...อ่านต่อ

"มันเป็นอะไรหึ!"

มองดูนาฬิกาเวลาผ่านไปเกือบสี่ทุ่ม แต่ยังมีของอีกหลายอย่างที่ต้องซื้อกลับบ้านน้องชายเสนอแนวคิดใหม่มุ่งหน้าที่ตลาดสดขายส่ง มีทั้งผักและผลไม้พร้อมสรรพ

...อ่านต่อ

เคยกินถั่วแขกไหม

เรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับสตรีมีครรภ์ และเด็กที่มีอายุต่ำกว่า ๑๘ปีมากๆ เนื่องจากถ้าเป็นเด็กๆอ่านเรื่องนี้แล้วจะรู้สึกเฉยเมยเพราะยังเข้าใจเรื่องสุขอนามัยได้ไม่ดีพอ

...อ่านต่อ

กลืนไม่ได้... คายไม่ออก

เพื่อนรักของผมเขาเป็นนักอ่านตัวฉกาจฉกรรจ์ จะว่าไปแล้วเพื่อคนนี้เขาเป็นนักเขียนที่มีฝีไม้ลายมือน่าจับตาอ่านทีเดียว แต่เขามักจะชอบออมความสามารถ

...อ่านต่อ

นิยามคำว่า " เพื่อน "

นิยามคำว่าเพื่อนที่ดีควรจะมีลักษณะที่ว่า มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน ถ้าคุณมีเพื่อนลักษณะนี้ จงรักษาเขาไว้ให้ดีและนานที่สุดครับ

...อ่านต่อ

เรื่องมันเศร้ายิ่งกว่าดาวพระศุกร์

ผมติดตามข่าวคราวของน้องกบอยู่หลายวัน สื่อต่างๆ กำลังให้ความเห็นอกเห็นใจเธออยู่ ผู้หญิงตัวเล็กๆ กลายเป็นชนวนความแค้นให้กับนักศึกษาเขมรลุกฮือมาทำลายข้าวของที่เป็นของคนไทย

...อ่านต่อ

ความงดงามคร่าชีวิต

ตอนที่ผมเรียนอยู่มัธยมต้นช่วงใกล้ๆปิดภาคเรียน โรงเรียนเขาจะจัดให้ไปทัศนศึกษากันทุกปีและเนื่องจากจำนวนนักเรียนมีมาก

...อ่านต่อ

ทะเลระทึก

.....ครั้งยังเป็นเด็ก ความตื่นเต้นยินดีที่จะได้ไปเที่ยวไกลๆ ปีหนึ่งมีไม่กี่ครั้ง ความทรงจำเกี่ยวกับการไปเที่ยวสำหรับดิฉันจึงแจ่มชัดมาก

...อ่านต่อ

คำถามที่ต้องตอบ

.....ก่อนที่ลูกชายจะได้รู้ความหมายจากพ่อ…จังหวะแห่งการรอคอยนั้น ช่างบีบรัดหัวใจเขาให้กระสับกระส่าย…

...อ่านต่อ

เหลืออีกตั้งครึ่ง!

.....แสงแดดจ้าท้าลมแรงในฤดูหนาว รถรามากมายแออัดกันบนท้องถนน ผู้คนย่านประตูน้ำแถบนี้ยังคงดำเนินชีวิตไปตามปกติ เร่งรีบ แข่งขัน คือชีวิตประจำวันของคนค้าขาย

...อ่านต่อ

กินไม่ได้...แต่เท่ห์

.....ของกินได้ทุกชนิดไม่ได้ให้ความสุขเสมอไป เช่นเดียวกับของที่กินไม่ได้ แล้วสาระสำคัญอยู่ที่ไหน? ตัวอย่างชีวิตผู้ชายคนนี้พอมีคำตอบ

...อ่านต่อ

อายุของยางกับความอาย

.....โดยปกติของมนุษย์เวลาที่ทำอะไรผิดๆ พลาดๆ หรือทำอะไรที่มนุษย์ทั่วไปเขาไม่ทำกันก็จะมีความเขินอาย หรือรู้สึกไม่สบายใจนักที่ได้ทำสิ่งที่ไม่ถูกไม่ต้องลงไป

...อ่านต่อ

ไม่อยากจำแต่ยังไม่ลืม

.....เรื่องไม่ยากจำที่ไม่เกี่ยวกับความอาย หรือความเจ็บของผม แต่เป็นความอายของคนฝ่ายตรงข้าม เปล่าครับผมไม่ได้ทำให้เขาอาย แต่เขาทำตัวของเขาเอง ผมกำลังจะเล่าให้ฟัง

...อ่านต่อ

ของเขา ของเรา

.....มีโอกาสได้ขึ้นรถสองแถวไปตลาด มีผู้โดยสารร่วมทางไปกับดิฉันหลายคน แต่ทุกคนมีที่นั่งกันสบายๆ ไม่อึดอัด แล้วรถก็จอดรับผู้โดยสารคนใหม่

...อ่านต่อ

สืบสานงานศิลป์

.....แวะเวียนไปที่มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ก็พอดีที่เขากำลังจัดงานสี่สิบปีมหาวิทยาลัย พร้อมๆ กับงานสืบสานงานศิลป์ ของศูนย์ศิลปวัฒนธรรมไทย

...อ่านต่อ

เพาะนิสัยแยกแยะ

.....ตอนอายุได้หกเจ็ดขวบ เช้าๆ ของวันหยุดวันแรกผมและพี่ๆ เราจะมีกิจกรรมร่วมกันอย่างหนึ่ง คือ ต้องซักรองเท้าผ้าใบและถุงเท้านักเรียนกันอย่างสนุกสนานเท่าที่จำได้

...อ่านต่อ