เมื่อข้าพเจ้ามีอายุราว ๘ ขวบ วันหนึ่ง พ่อกับแม่จะให้ข้าพเจ้าไปอุ้มขันหมากเอกในงานแต่งงานของญาติซึ่งมีศักดิ์เป็นอาผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อเล่นว่า "ตี๋" อาคนนี้ชื่อว่าตี๋เพราะว่าผิวขาวเหมือนคนจีน
...อ่านต่อ
 ในสมัยหนึ่งเมื่อ ๔๐ ปีมาแล้ว ข้าพเจ้าเรียนหนังสือภาษาไทยอยู่เล่มหนึ่งชื่อ กามนิต - วาสิฏฐี มีเนื้อเรื่องอยู่ตอนหนึ่งขณะที่พระเอกกับนางเอก
...อ่านต่อ
จําได้แม่นว่าเย็นวันนั้นเป็นวันที่ ๒๕ มกราคม ๒๕๑๖ เพราะรุ่งขึ้นเป็นวันตายของแม่ข้าพเจ้า แม่เป็นโรคมะเร็งที่ปอดหมดทางรักษา
...อ่านต่อ
เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๐๖ ขณะนั้นข้าพเจ้ายังรับราชการอยู่ มีสิ่งหนึ่ง ที่ข้าพเจ้าได้พบเห็นอยู่เป็นประจำ เป็นที่น่าอเนจอนาถใจ จะเล่าให้ฟัง
...อ่านต่อ
ข้าพเจ้าจำความรู้สึก สมัยเด็กๆ ได้แม่น รู้ว่าสิ่งใดชอบใจสิ่งใด ไม่ชอบใจ และรู้ด้วยว่าเด็กก็มีความรู้สึกนึกคิด บางทีนึกได้คิดได้ดีกว่าคนใหญ่
...อ่านต่อ
ในปี พ.ศ. ๒๔๘๘ สงครามโลกครั้งที่สองเพิ่งสงบลงใหม่ๆ ตัว เมืองราชบุรีที่ข้าพเจ้าเคยเรียนอยู่ในโรงเรียนสตรีประจำจังหวัดเสียหาย มาก
...อ่านต่อ
ข้าพเจ้าจำอายุตนเองในเวลานั้นไม่ได้ เข้าใจว่าต้องไม่เกิน ๖ ขวบ เพราะยังไม่ได้เรียนหนังสือในชั้นเรียน วันนั้นนั่งเล่นขายของอยู่คนเดียว ที่พื้นดินตรงเชิงบันไดบ้าน
...อ่านต่อ
สำหรับตัวอย่างรายนี้เป็นครูชายหญิงในโรงเรียนเดียวกับที่ข้าพเจ้าทำงานเหมือนคู่ที่แล้ว รายนี้ฝ่ายหญิงกล่าวโทษว่าข้าพเจ้าเป็นต้นเหตุ ทำให้เขาสองคนต้องประกอบกรรมกาเมสุมิจฉาจาร
...อ่านต่อ
  ชายหญิงคู่นี้เป็นครูในโรงเรียนที่ข้าพเจ้าเป็นหัวหน้าสถานศึกษาทั้งคู่  ยังไม่ถึงขั้นผิดศีลชนิดครบองค์กรรมบถ ฝ่ายชายเป็นครูสอนวิชาช่างไม้ ยังเป็นหนุ่มโสด
...อ่านต่อ
รายนี้เป็นชายชื่อครูฉลอม (ชื่อใกล้เคียงชื่อจริง) นี่ก็เป็นครูที่ โรงเรียนเดิมคัดทิ้งเหมือนกัน
...อ่านต่อ
ตัวอย่างของกรรมกาเมสุมิจฉาจารรายที่สอง รายนี้เป็นครูที่ ย้ายมาจากต่างจังหวัด มีตำแหน่งเป็นข้าราชการชั้นเอกในสมัยโน้นสามีของเธอเป็นนายทหารยศนายพันตรี
...อ่านต่อ
เมื่อ พ.ศ.๒๕๑๐ ข้าพเจ้าได้รับแต่งตั้งจากทางราชการให้ไปเป็นหัวหน้าสถานศึกษาที่ตั้งอยู่ในชุมชนแออัดที่สุดของประเทศ นอกจากต้องพบปัญหาต่างๆ
...อ่านต่อ
การทำบาปในเรื่อง การนำทรัพย์สิ่งของที่เจ้าของไม่ให้ไปเป็น ของตนนี้ จะครบองค์ เป็นบาปกรรมนำไปสู่อบายภูมิได้
...อ่านต่อ
ในวัยเด็ก ในหมู่บ้านที่ข้าพเจ้าอาศัยอยู่ ยังไม่มีถนนหนทาง อย่างใดเลย จะไปที่ใดต้องเดินกันตามทางเท้าบ้าง
...อ่านต่อ
    เมื่อข้าพเจ้าเรียนอยู่ชั้นประถมปีที่หนึ่ง อายุประมาณ ๖-๗ ขวบ  ข้าพเจ้าไม่ใช่เพิ่งไปโรงเรียนในปีนั้นเป็นปีแรก ความจริงข้าพเจ้าไปโรงเรียนแทบทุกวันตั้งแต่เกิด
...อ่านต่อ
ราวๆ ปี พ.ศ.๒๕๑๐ ทางราชการแต่งตั้งให้ข้าพเจ้าไปดำรง ตำแหน่งอาจารย์ใหญ่ในโรงเรียนแห่งหนึ่งอยู่ในย่านแหล่งเสื่อมโทรม
...อ่านต่อ
         เรื่องนี้ไม่ได้เกิดกับข้าพเจ้าโดยตรง แต่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของป้าข้าพเจ้าในสมัยเมื่อกำลังอยู่ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง
...อ่านต่อ
จำไม่ได้จริงๆ ว่าเวลานั้นเป็น พ.ศ. ใด รู้แต่ว่าตลาดนัดใหญ่ ประจำวันอาทิตย์ของชาวกรุงเทพฯ ยังอยู่ที่บริเวณรอบสนามหลวง
...อ่านต่อ
ถ้าจะมีใครถามข้าพเจ้าว่า ที่เล่าไว้ว่าเคยช่วยบิดาทำปาณา ติบาตมาเมื่อตอนเป็นเด็กนั่นน่ะ เป็นบาปหรือเปล่า และได้รับผลกรรมอย่างไรบ้าง
...อ่านต่อ
ในปี พ.ศ.๒๕๑๑ ข้าพเจ้าได้มาเป็นลูกศิษย์ของ คุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง และพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยซึ่งเวลานั้นท่านยังไม่ได้บวช
...อ่านต่อ
สมัยเมื่อข้าพเจ้าเพิ่งจำความได้ หมู่บ้านของเราไม่มีการใช้เงิน ทอง ประมาณ ๓-๔ วัน
...อ่านต่อ

สิ่งดีๆมีไว้แบ่งปัน อะไรดีๆมีอีกเยอะ กด Like facebook กัลยาณมิตร


ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล