พ ระบรมศาสดาทรงสรรเสริญบุคคล ผู้ทำบุญสร้างวิหารทาน เพราะเป็น ถาวรวัตถุที่จะอำนวยความสะดวกแด่พระสงฆ์ ผู้ประพฤติธรรม มุ่งขจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไป ซึ่งจะเดินทางมาจากทั่วทุกทิศ การที่จะบำเพ็ญสมณธรรมให้ได้สะดวก หรือทำกิจกรรมที่เป็นประโยชน์ใหญ่ ร่วมกันได้นั้น ต้องอาศัยสถานที่ ที่เป็นสัปปายะ เพราะพระสงฆ์ได้สละความสุขทางโลก เพื่อมาแสวงหาสาระที่แท้จริงในทางธรรม มุ่งทำพระนิพพานให้แจ้ง จำเป็นต้องอาศัยพุทธศาสนิกชน ช่วยกันเป็นกำลังส่งเสริมสนับสนุนให้ท่านประพฤติธรรมได้โดยไม่ต้องเดือดร้อน เพราะฉะนั้น ผู้ถวายวิหารแด่สงฆ์ ท่านจึงกล่าวว่า เป็นผู้ให้ อายุ วรรณะ สุขะ พละ และปฏิภาณ ผลบุญอันไม่มีประมาณจะเกิดขึ้นกับผู้กระทำ ทำให้มีความสุขในทุกสถาน สมบูรณ์ด้วยมนุษย์-สมบัติ ทิพยสมบัติ กระทั่งนิพพานสมบัติ โดยเฉพาะการสร้างมหารัตนวิหารคด เป็นมหาวิหารที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก ในการรองรับพระภิกษุสงฆ์โดยไม่จำกัดนิกาย ที่มาจากทั้งไทย ลาว พม่า เวียดนาม ศรีลังกา ธิเบต จีน ไต้หวัน และ ต่างประเทศทั่วโลก ท่านเหล่านี้จะพร้อมใจกัน มาสวดมนต์และทำสมาธิร่วมกัน แผ่เมตตาจิตด้วยจิตที่ประกอบด้วยมหากรุณาแด่สรรพสัตว์
พระสงฆ์คือต้นแบบและสัญลักษณ์ของ ผู้ที่รักสันติอย่างแท้จริง ท่านให้แบบอย่างของการดำเนินชีวิตที่สงบร่มเย็นโดยไม่เบียดเบียนใคร เพราะท่านเหล่านี้เป็นผู้รักษาศีล ไม่ว่าร้าย ไม่ ทำร้ายใครๆ หมั่นสำรวมกาย วาจา ใจ ท่านรักในการประพฤติธรรมด้วยการนั่งสมาธิ พระสงฆ์คือแหล่งรวมของผู้บริสุทธิ์ ผู้มีพระนิพพานอยู่ ในใจ...
ผู้รู้ได้กล่าวไว้ว่า "นอกจากพระพุทธเจ้าผู้เป็นนาถของโลก ปากคนแม้หมื่นปาก ก็ไม่อาจกล่าวอานิสงส์ของการถวายที่อยู่อาศัยแด่ภิกษุสงฆ์ได้"
การสร้างมหาวิหารเพื่อถวายแด่สงฆ์ ผู้เดินทางมาจากทิศทั้งสี่ และให้ผู้ใคร่ในการปฏิบัติธรรมได้ใช้สอย เป็นเครื่องชี้บ่งว่า พระพุทธศาสนาจะปักหลักมั่นคงและเจริญรุ่งเรือง เป็นที่พึ่งของมนุษย์และเทวดา นำความร่มเย็นเป็นสุขมาสู่พุทธศาสนิกชนและคนทั้งโลก ผู้ที่มีส่วนในการก่อสร้างถาวรวัตถุเหล่านี้ แม้จะเป็นเพียงตะปูสักตัวหนึ่ง อานิสงส์อันไพศาลก็ย่อมบังเกิดขึ้น จะให้หมื่นคนหรือแสนคนช่วยกันพรรณนาอานิสงส์ การถวายวิหารจนตลอดชีวิต ก็พรรณนาไม่หมด เพราะบุญที่เกิดขึ้นนั้นมากมายเกินควรเกินคาด มีอานิสงส์เป็นอจินไตย
หมื่นแสนปาก มิอาจพรรณนาอานิสงส์ในการสร้างวิหารทาน
ในสมัยพุทธกาล พระเจ้าพิมพิสารได้ตัดสินพระทัย ถวายเวฬุวันมหาวิหารแด่ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข ทรงถือพระเต้าทอง ทรงหลั่งน้ำทักษิโณทกลงเหนือพระหัตถ์ ของพระผู้มีพระภาคเจ้า ในการรับพระอารามนั้น มหาปฐพีสะท้านสะเทือนเลื่อนลั่น แสดงอาการไหว เกิดมหาปีติว่า พระพุทธศาสนาหยั่งรากปักหลักลงบนพื้นปฐพีแล้ว พระบรมศาสดาทรงรับพระเวฬุวนาราม แล้วทรงทำอนุโมทนาวิหารทานว่า
"นอกจากพระพุทธเจ้าผู้เป็นนาถของโลก ปากคน ๑ นหุต บุรุษไรเล่าผู้สามารถจะกล่าวอานิสงส์ของการถวายที่อยู่อาศัยได้
นรชนใดถวายที่อยู่แก่สงฆ์ นรชนนั้นท่านกล่าวว่า ชื่อว่าให้อายุ วรรณะ สุขะ พละ และปฏิภาณอันประเสริฐ ที่พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญ แล้ว
ผู้ถวายวิหารอันป้องกันอุปัทวะแห่งชีวิต ย่อมรักษาอายุของเขาไว้ได้ เพราะฉะนั้น สัตบุรุษ จึงเรียกผู้ถวายวิหารว่า เป็นผู้ให้อายุ วรรณะ สุขะ พละ และปฏิภาณ
ผู้ถวายวิหารชื่อว่า ให้สุขเป็นนิตย์แก่ ภิกษุสงฆ์ เพราะป้องกันความทุกข์ที่เกิดแต่เย็นร้อน สัตว์เลื้อยคลาน ลม แดดเป็นต้น ฉะนั้น ผู้ให้ย่อมได้สุขในโลกหน้า
ผู้ใดมีจิตเลื่อมใส บันเทิงใจแล้ว ถวายวิหาร แก่ท่านผู้มีคุณมีศีลเป็นต้น สัตบุรุษเรียกผู้นั้นว่า ผู้ให้ทุกอย่าง
ผู้ใดละมลทินคือความตระหนี่ พร้อมทั้งโลภะ ถวายวิหารแก่เหล่าท่านผู้มีคุณ ผู้นั้นก็เป็น เหมือนถูกผู้อื่นโยนขึ้นไปอยู่บนสวรรค์ ย่อมเป็น ผู้ปราศจากความเศร้าโศก เสวยสิริสมบัตินั้น
ขอถวายพระพร มหาบพิตรจะเสวยโภคะที่น่ารื่นรมย์ใจในภพทั้งหลายยิ่งขึ้นไป ด้วยผลแห่งวิหารทาน ภายหลังจะทรงประสบสุขในธรรม ไม่เศร้าโศกตลอดไป"
นี่คือคำอนุโมทนาในวิหารทานที่พระพุทธองค์ทรงกล่าวเอาไว้ เราจะเห็นว่า อานิสงส์แห่งการสร้างและถวายวิหารทาน เป็นสิ่งที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง และมีอานิสงส์อันยิ่งใหญ่ไพศาล บุญเป็นเรื่องที่สำคัญ เพราะบุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จทั้งมวล นอกจากจะให้ผล ในปัจจุบันชาตินี้แล้ว ภพชาติต่อไปในอนาคตจะทำให้เราสมบูรณ์ไปด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข มรรคผลนิพพาน เราทั้งหลายเป็นชาวพุทธ เมื่อรู้ว่าตราบใดที่กิเลสอาสวะยังไม่หมดสิ้น เรายังจะต้องเวียนว่าย ตายเกิดอีก ดังนั้นเมื่อมีชีวิตอยู่ พึงรีบสั่งสมบุญเอาไว้เถิด
ชื่อที่ถูกจารึกไว้ที่เสาแก้วพันปี คือมงคลนามของผู้ได้ชื่อว่านักสร้างบารมีพันธุ์หัวใจไม่เกี่ยง
การที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า อานิสงส์ที่ได้รับจากการถวายภัตตาหารเป็นทาน แด่ภิกษุสงฆ์มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นประมุข ก็ยังไม่สู้อานิสงส์ของการสร้างวิหารทาน แด่ภิกษุสงฆ์ที่มาจากทิศทั้งสี่ แสดงว่า ในบรรดาการทำบุญที่เป็นสังฆทานนั้น การถวายวิหารทาน ถือว่าเป็นเลิศ เป็นยอด และเป็นที่สุดของการถวายสังฆทานทั้งปวง !!!
นักสร้างบารมีพันธุ์หัวใจไม่เกี่ยงทุกท่าน...
บางคนให้ทานเพราะหวังอยากได้..
บางคนให้ทานเพราะความกลัว..
บางคนให้ทานเพราะคิดว่าเขาเคยให้แก่เรามาก่อน..
บางคนให้ทานเพราะคิดว่าทานเป็นความดี..
บางคนให้ทานเพื่อยกระดับจิตใจให้ดีงาม มีคุณภาพสูงขึ้น..
บางคนให้ทานเพราะคิดว่าเมื่อตายไปจะได้ไปสุคติโลกสวรรค์..
ส่วนพวกเรานักสร้างบารมีพันธุ์หัวใจ ไม่เกี่ยง ผู้ต้องการเคียงข้างคุณครูไม่ใหญ่ไปสู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ มิได้ให้ทานเพียงแค่ในสิ่งที่กล่าวมาเท่านั้น แต่เราให้ทานเพราะเห็นประโยชน์ อันยิ่งใหญ่ที่จะเกิดขึ้นกับมวลมนุษยชาติอีก นับหมื่นนับล้าน และส่งผลอันยิ่งใหญ่ในปรโลก นับภพนับชาติไม่ถ้วน พวกเราทุกคนกำลังจะได้บุญที่เป็นยอด เป็นเลิศ และเป็นที่สุดของมหา-สังฆทาน และยอดแห่งวิหารทาน นั่นคือ การเป็นเจ้าของเสาแก้วพันปี เพื่อรองรับการบังเกิดขึ้นของมหารัตนวิหารคด
...เสาแก้วพันปีที่จารึกมงคลนามของ นักสร้างบารมีพันธุหัวใจไม่เกี่ยงกว่า ๒๕,๐๐๐ ชื่อ คือ ชื่อของยอดนักสร้างบารมีพันธุ์รื้อวัฏฏะ มงคลนามเหล่านี้เปรียบเสมือนพยานยืนยันการอุบัติขึ้นของวิชชาธรรมกาย และคือพยานยืนยันการลงมาสร้างบารมีเพื่อไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม เหมือนดังเสาหินพระเจ้าอโศก ที่เป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญ ที่ทำให้เรามีความเชื่อมั่นในการอุบัติขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
รายชื่อของผู้ปรากฏอยู่บนเสาแก้ว คือมงคลนามทางประวัติศาสตร์การสร้างบารมีตลอดพันปี หากจะเปรียบเสาแก้วเหมือนก้านบัว ที่รองรับดอกบัว ซึ่งเป็นดอกไม้แห่งการตรัสรู้ธรรม ผู้ที่ทุ่มเทกำลังกาย กำลังทรัพย์และกำลังสติปัญญา ในการร่วมสร้างเสาแก้ว จึงเหมือนก้านบัว ที่มารองรับปทุมชาติ เพราะมหารัตนวิหารคด คือสถานที่รองรับผู้มีพระนิพพานเป็นอารมณ ์ให้มาเข้าถึงธรรม ณ อริยสถานแห่งนี้
คำว่าหัวใจไม่เกี่ยง คือ ไม่คำนึงถึงอุปสรรค ไม่คำนึงถึงตัวเลข หรือความไม่สำเร็จ จะทุ่มเทสร้างบารมีไม่ยั้งหยุด จนกว่าจะได้เห็นภาพพุทธบุตร ผู้ห่มผ้ากาสาวพัสตร์อันเป็นธงชัยของพระอรหันต์ โบกสะบัดอยู่ที่ลานมหารัตนวิหารคด และนั่งสมาธิเจริญภาวนารวมกัน เพื่อแผ่กระแสแห่งความเมตตาไปสู่ใจของชาวโลก อานิสงส์นี้จะทำให้เราเป็น ยอดนักสร้างบารมีพันธุ์รื้อวัฏฏะ ผู้มีชัยชนะตลอดไปทุกภพทุกชาติ ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม
