ฝันในฝัน
เรื่อง : หัวหน้าชั้น วินิช พันธุ์วิริยรัตน์ คอลัมน์นี้เฉพาะนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาเท่านั้น
Case Study กรณีศึกษา
โรงงานฆ่าสัตว์
๑๕ เมษายน ๒๕๔๗
กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ด้วยความเคารพอย่างสูง
คุณพ่อเป็นคนจีนเดินทางมาตั้งรกรากที่จังหวัดสระบุรี ประกอบอาชีพทำโรงฆ่าสัตว์ (หมู-วัว-ควาย) และทำโรงสีข้าวด้วย ภายหลังย้ายไปอยู่ที่จังหวัดลพบุรี
การประกอบอาชีพทำโรงฆ่าสัตว์ที่ลพบุรีนั้น มีการสร้างโรงฆ่าไว้บริเวณหลังบ้าน ฆ่าไว้ขายเองและส่งให้คนอื่นรับไปขายต่อ การทำอาชีพนี้มีพี่สาว (ลูกคนที่ ๓) เป็นหัวเรี่ยวหัวแรง ช่วงแรกทำทั้งหมู วัว ควาย มีทั้งเลี้ยงไว้ฆ่าเองและมีคนมาขายให้ฆ่า ต่อมาเลิกขายเนื้อวัว เนื้อควาย เหลือแต่หมูอย่างเดียว
เมื่อพี่สาวแต่งงานและย้ายไปอยู่ที่อื่นคุณแม่กับพี่ชายและพี่สาว (ลูกคนที่ ๙, ๑๐ และ๑๑) จึงเข้ามาดูแลกิจการโรงฆ่าสัตว์แทน ปัจจุบันครอบครัวของลูกมีความเข้าใจเรื่องบุญบาปมากขึ้นแล้ว จึงเลิกและเปลี่ยนไปประกอบอาชีพอื่นระยะเวลาที่ครอบครัวเราประกอบอาชีพทำโรงฆ่าสัตว์รวมแล้วประมาณเกือบ ๖๐ ปี!!
ในช่วงที่ยังประกอบอาชีพทำโรงงานฆ่าสัตว์นั้น คุณพ่อของลูกป่วยเป็นมะเร็งที่บริเวณลำคอ ฉายแสงรักษาอยู่ระยะหนึ่งก็เสียชีวิตลงขณะที่มีอายุเพียง ๕๖ ปี
ในช่วงประมาณ ๑๐ - ๑๕ ปี หลังจากที่คุณพ่อเสียชีวิต มีคนเคยเห็นคุณพ่อหลายครั้ง ทั้งที่บ้านที่ลพบุรีและสระบุรี คุณแม่เล่าให้ฟังว่า ครั้งหนึ่งมีเพื่อนคุณแม่มาหาที่บ้านตอนเย็น เพื่อนคุณแม่เห็นเงาคนที่หน้าต่างชั้นสอง เขานึกว่าเป็นคุณแม่จึงตะโกนชวนให้ออกไปข้างนอกด้วยกัน และได้ยินเสียงตอบกลับมาว่า “ไม่ไปหรอก จะนอน”
เพื่อนคุณแม่จึงกลับออกไป แล้วเดินสวนกับคุณแม่ที่บริเวณรั้ว เพื่อนคุณแม่ตกใจมาก ถามคุณแม่ว่ามีใครมาอยู่ด้วยหรือเปล่า คุณแม่ตอบว่า“ไม่มี อยู่คนเดียว” คุณแม่จึงสงสัยว่าจะเป็นคุณพ่อมาหลอกเล่น
หลังจากที่คุณพ่อเสียชีวิตได้ประมาณ๕ - ๖ เดือน วันหนึ่งพี่ชาย (ลูกคนที่ ๕) ต้องไปกรุงเทพฯ เพื่อสั่งน้ำมันมาขาย เพราะบ้านที่ลพบุรีเปิดเป็นปั๊มขายน้ำมันด้วยขากลับเกิดอุบัติเหตุรถน้ำมันที่โดยสารกลับมาจากกรุงเทพฯ พลิกควํ่าและเกิดระเบิดขึ้น พี่ชายถูกรถทับขา หนีไม่ได้จึงถูกไฟคลอกเสียชีวิตขณะที่อายุได้เพียง ๑๙ ปีเท่านั้น พวกพี่ ๆ ของลูกเล่าให้ฟังว่า พี่ชายคนนี้เป็นคนดุ ใจนักเลง แต่ก็ไม่ชอบฆ่าสัตว์
วันที่เกิดเหตุ คุณยายได้ยินเสียงพี่ชายมาเรียกหลายครั้ง นึกว่าพี่ชายกลับมาแล้ว จึงลงไปเปิดประตูให้ แต่ก็ไม่เห็นใคร กว่าจะรู้ว่าพี่ชายตายก็ผ่านไปหลายวันแล้ว เนื่องจากการเดินทางสมัยนั้นไม่สะดวกเหมือนสมัยนี้
ก่อนจะเสียชีวิตประมาณ ๒ สัปดาห์คนงานทักว่าพี่ชายไม่มีเงาหัว จึงแนะนำให้ไปบวชแก้เคล็ดและต่ออายุ พี่ชายจึงไปบวช ๗ วันสึกออกมาไม่นานก็เสียชีวิต
ครอบครัวของลูกมีชีวิตที่ไม่สบายนักอาจจะเป็นเพราะเหตุที่คุณพ่อคุณแม่มีลูกมาก(๑๓ คน) คุณพ่อและคุณแม่จึงต้องช่วยกันทำมาหากิน ภาระในการดูแลเลี้ยงดูลูก ๆ จึงตกแก่คุณยาย ท่านเลี้ยงพวกเรามาคนแล้วคนเล่าจนพวกเราเรียกคุณยายว่า “แม่” ด้วย
คุณยายเป็นคนใจดี มีเมตตามาก ชอบใส่บาตร ไปวัด ไหว้พระสวดมนต์เป็นประจำท่านชอบดื่มเหล้าด้วย แต่ก็หยุดได้ทุกครั้งในช่วงเข้าพรรษา ออกพรรษามาก็ดื่มต่อ
คุณยายเป็นแผลที่ใบหน้าตั้งแต่สมัยยังสาว รักษาไม่หาย มาตรวจพบภายหลังว่าเป็นมะเร็งผิวหนัง ในช่วงสุดท้ายคุณยายมีอาการแย่ลงเรื่อย ๆ ทางบ้านจึงแจ้งให้พี่ชาย (ลูกคนที่ ๘)ที่จากบ้านไปอยู่ที่อเมริกาหลายปีทราบข่าว และให้รีบกลับมา
พอคุณยายรู้ว่าหลานคนนี้จะกลับมาและจะบวชให้ด้วย ท่านก็ดีใจ อาการที่ทรุดลงกลับดีขึ้นจนทุกคนแปลกใจ หลังจากพี่ชายบวชได้ไม่นาน คุณยายก็เสียชีวิต มีอายุรวมได้ ๘๘ ปี
ในปี พ.ศ. ๒๕๔๒ คุณแม่ของลูกเป็นอัมพฤกษ์ ขยับร่างกายไม่ได้ครึ่งซีก หมอตรวจพบว่าเป็นโรคเส้นโลหิตในสมองตีบ รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลไม่นาน หมอก็ให้กลับไปทำกายภาพบำบัดที่บ้าน ไม่นานนักก็กลับมาเข้าโรงพยาบาลอีก และเสียชีวิตลงด้วยอาการติดเชื้อมีอายุรวมได้ ๗๘ ปี
ในช่วงก่อนที่คุณแม่จะเสียชีวิตนั้น ลูกเห็นท่าไม่ดีจึงบวชให้คุณแม่ แต่ดูเหมือนว่าท่านจะไม่รับรู้แล้ว
หลังจากส่งคำถามไปกราบเรียนถามคุณครูไม่ใหญ่แล้ว ท่านก็ฝันในฝันแล้วให้คำตอบดังนี้
๑. พี่สาวคนที่ ๓ เป็นโรคหัวใจตาย วนเวียนอยู่ ๗วัน พอวันที่ ๗ มีเจ้าหน้าที่มารับ
๒. ด้วยกรรมปาณาติบาตที่ทำโรงงานฆ่าสัตว์ จึงถูกตัดสินให้ไปรับโทษที่ยมโลกขุม ๑ ถูกตัดศีรษะแล้วศีรษะก็งอกออกมาใหม่เป็นหัวสัตว์ต่าง ๆ ที่เคยสั่งฆ่า
(หมู วัว ควาย)
๓. พี่สาวมีชีวิตลำบากเพราะทำทานมาน้อย
๔. ให้ทุกคนในครอบครัวเลิกอาชีพฆ่าสัตว์อย่างเด็ดขาด และสร้างบุญให้มาก ๆ จะได้หนีวิบากที่จะทำให้อายุสั้น
๕. คุณพ่อเป็นมะเร็งที่ลำคอ เสียชีวิตเพราะกรรมปาณาติบาตที่เชือดคอสัตว์ แต่ด้วยบุญที่เคยบวชมาในพระพุทธศาสนาในอดีตชาติก่อนโน้นมาอุ้มไว้ จึงทำให้ไม่ไปอุบาย เป็นภุมเทวาในระดับผีเรือนวนเวียนอยู่ที่บ้าน
๖. ที่มีคนเห็นคุณพ่อหลังจากตายแล้วเป็นเรื่องจริง
๗. พี่ชายของลูกที่รถน้ำมันคว่ำตายถูกไฟคลอกในขณะอายุ ๑๙ ปี เพราะบุพกรรมในอดีตชาติ (ในสมัยวัยรุ่นไปคบกับคนพาล) จึงถูกชวนไปเป็นโจรทำการปล้น ฆ่า เผาเรือน
๘. ตายใหม่ ๆ ไม่รู้ตัวจึงตะเกียกตะกายกลับมาที่บ้าน ตอนนี้ไปเกิดเป็นมนุษย์ โตเป็นหนุ่มแล้ว (อายุ๒๐ ปี)
๙. ที่คุณยายต้องเลี้ยงดูหลานเหลนมากมายก็เป็นความสุขของท่านอย่างหนึ่ง เพราะในอดีตชาติท่านชอบให้พรว่า ขอให้มีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง
๑๐. คุณยายไม่ได้มาเกิดเป็นลูกของพี่สะใภ้ แต่ไปเกิดเป็นภุมเทวาสายยักษ์ (หัวหยิก ๆ หน้าไม่โหด๒ แต่ตัวดำ นิด ๆ)
๑๑. คุณแม่ของลูกตายแล้วไปเกิดในสวรรค์ชั้นจาตุ-มหาราชิกา เป็นเทพธิดาในสายยักษ์
๑๒. บุญกุศลที่ทำอุทิศไปรวมทั้งบุญจากการบวชคุณพ่อ คุณแม่ คุณยาย ได้รับทุกคน ส่วนพี่สาวได้รับการลดหย่อนผ่อนโทษ แต่ยังไม่หมดกรรม
๑๓. ที่พี่ชายคนโตต้องพลัดพรากจากพ่อแม่พี่น้องเพราะว่าในอดีตเคยย้ายรกรากไปต่างเมือง ไม่ได้สนใจพ่อแม่ จึงขาดบุญเลี้ยงดูบิดามารดา รวมกับกรรมที่เคยหนีออกจากบ้านในอดีต
๑๔. ในอดีตลูกเคยเป็นทหารของพระราชาอยู่ฝ่ายโยธาธิการ (ชี้นิ้วสั่งทหารที่กำลังก่อสร้างป้อมค่าย)มีนิสัยชอบสั่งฆ่าสัตว์เพื่อเลี้ยงลูกน้องเพื่อนฝูง จึง
ทำให้ในชาตินี้เกิดมาในตระกูลที่ทำปาณาติบาต
๑๕. ภายหลังออกบวชตามพระราชา เป็นกำ?ลังสำคัญในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา และปฏิบัติธรรมเข้าถึงพระธรรมกายด้วย
