พราหมณ์ในเมืองพาราณสีคนหนึ่งเป็นผู้รู้มนตร์วิเศษชื่อว่าเวทัพพะ อันว่ามนตร์นั้นสามารถบันดาลห่าฝนเพชรนิลจินดาให้ตกลงมาได้ พราหมณ์นั้นจึงมีฐานะสบาย ตอนหลังมีผู้มาขอสมัครเป็นศิษย์เรียนมนตร์นั้นด้วย ซึ่งพราหมณ์ก็สอนให้ด้วยความเอ็นดูและรับอยู่ในสำนักด้วยกันเหมือนเป็นพ่อลูกกันวันหนึ่งพราหมณ์กับศิษย์จำเป็นต้องเดินทางไปยังแคว้นอื่นซึ่งอยู่ห่างไกล จึงเตรียมเสบียงไปพร้อมสรรพแล้วออกเดินทางกันเมื่อเข้าไปในดงกลางทางถูกพวกโจรกลุ่มใหญ่กลุ่มหนึ่งจับตัวได้พวกโจรได้ปล่อยศิษย์ไปโดยสั่งให้ไปหาทรัพย์จำนวนหนึ่งมาไถ่ตัวอาจารย์ ก่อนจากกันศิษย์ได้กระซิบขอร้องอาจารย์ว่า
...อ่านต่อ