บทความประจำวัน

เมื่อข้าพเจ้าอายุราวๆ ๗-๘ ขวบนั้น เป็นเวลาที่มีชีวิตอบอุ่นมาก เพราะอยู่กับพ่อแม่ พอ ๘ ขวบไปแล้วต้องออกจากบ้าน ต้องระหกระเหินไปอาศัยบ้านคนอื่นๆ อยู่เพื่อเรียนหนังสือ ตอนนั้น ข้าพเจ้าเริ่มมีร่างกายเติบโต

  ตั้งแต่เล็กมาแล้ว ข้าพเจ้ามีความรู้สึกนึกคิดไม่เหมือนเด็กทั่วไปอื่นๆ แต่ข้าพเจ้ามิได้แสดงออกให้ใครทราบ เกรงกลัวไปว่าถ้าเขา รู้ว่ามีความคิดประหลาดๆ

เรื่องของ ภุมมเทวดา ซึ่งเป็นเทวดาชั้นต่ำนั้น ถ้าเขาอยาก ติดต่อกับคนที่ต้องการ เขาสามารถใช้วิธี เข้าฝัน

ทุกคนต้องเคยได้ยินว่า มีการเข้าทรงที่นั่นที่นี่ ผู้ที่เข้าเป็นเทพ องค์นั้นองค์นี้ จนกระทั่งเป็นพรหม เป็นพระโพธิสัตว์

ผีรายนี้ศิษย์วัดพระธรรมกาย ซึ่งเคยขึ้นไปปฏิบัติธรรมบนดอยสุเทพรู้จักกันดีที่สุด เราเรียกเธอว่า คุณแคแสด แต่เดิมมีศาลพระภูมิอยู่หลังหนึ่งทางด้านตะวันออกของอุทยานดอยสุเทพ

 ส่วนผี ในที่นี้ หมายถึงเทวดาชั้นต้นที่อยู่ใกล้ชิดกับเรา เห็นเราทำดีก็จะรู้สึกรักใคร่เอ็นดู เวลามีอันตรายก็ช่วยเหลือ เทวดาประเภทนี้

    เมื่อข้าพเจ้าอายุราวๆ ๗ - ๘ ขวบ มีเพื่อนเล่นวัยเดียวกันอยู่ข้างๆ บ้าน ๕-๖ คน ในฤดูมะม่วงแก่ เราชอบนัดกันตอนเช้ามืดพอมองเห็นพื้นดินลางๆ ออกไปเที่ยวเก็บลูกมะม่วงที่หล่นอยู่โคนต้น

 ต้นไม้ดอกต้นที่สามที่จะเล่าไว้ต่อไปนี้ ข้าพเจ้าได้ใช้เวลาปลูกไว้  ถึง ๑๙ ปี จึงมีดอก เช่นเดียวกับ สองต้นแรก

ไม้ดอกต้นที่สองที่ข้าพเจ้าปลูกไว้นี้ ใช้เวลาถึง ๑๙ ปี เหมือนต้นแรก ปีที่ลงมือปลูกเป็นปี พ.ศ. ๒๕๑๐ เช่นเดียวกัน วันนั้นเป็นเช้าวันหนึ่งในฤดูร้อน

แรงบันดาลใจที่ทำให้ข้าพเจ้าอยากเล่าเรื่องนี้ เกิดขึ้นเมื่อปลายปี ๒๕๒๙ ได้พบผู้คน ๓ ราย รายแรก เป็นเวลาตอนบ่ายในท้ายฤดูฝน

 กลางวัน วันวิสาขบูชา ๓๐ พฤษภาคม ปี ๒๕๓๑ ที่ธุดงคสถาน วัดพระธรรมกาย ขณะที่ข้าพเจ้ากับญาติ ๓ คน กำลังช่วยกันยกตะกร้าอาหารในรถ

เรื่องที่ข้าพเจ้าจะเล่าให้ท่านฟังต่อไปนี้ เกิดขึ้นเมื่อวันอาทิตย์ที่ ๕ เดือนมิถุนายน พ.ศ. ๒๕๓๑ ซึ่งเป็นวันอาทิตย์ต้นเดือน

ตั้งแต่กลางๆ ปี ๒๕๓๐ จนกระทั่งถึงเวลาที่เขียนเรื่องนี้ กรกฎาคม ๒๕๓๑ ข้าพเจ้าได้รู้จักกับเด็กสาวผู้หนึ่ง

ประมาณกลางเดือนธันวาคม ๒๕๓๐ ข้าพเจ้าได้รับเชิญให้ไป บรรยายธรรมที่ห้องประชุมกระทรวงมหาดไทย ข้าพเจ้ากระทำเหมือนทุกครั้ง

ข่าวตอนดึกคืนวันที่ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๓๑ ทั้งวิทยุและโทรทัศน์ แจ้งว่า เมื่อตอนหัวค่ำ พันเอกพิเศษเสนาะ จินตรัตน์ ผู้เคยตายแล้วฟื้น

เมื่อประมาณปลายปี ๒๕๒๑ เวลานั้นข้าพเจ้าอายุ ๔๔ ปี ลาออกจากราชการแล้ว ได้กลับไปอยู่ต่างจังหวัดเพื่อดูแลบิดาผู้ชรา อายุ ๗๐ ปี และเจ็บป่วยเรื้อรัง

ราวต้นปี ๒๕๑๖ หลังจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโว รองเจ้าอาวา วัดพระธรรมกายเพิ่งอยู่ใน มณเพศได้ไม่นาน ข้าพเจ้ายังรับราชการอยู่ที่เดิม

เมื่อประมาณกลางปี พ.ศ.๒๕๑๒ เวลานั้นข้าพเจ้ารับราชการในตำแหน่งอาจารย์ใหญ่ของโรงเรียน วันนั้นมี สตรีวัยสามสิบปีเศษมาขอพบ เธอกล่าวว่า