กระต่ายกับหนู
กระต่ายผอมกระหร่องตัวหนึ่ง เดินหิวโซหาอาหารเรื่อยมาจนถึงยุ้ง* เก็บข่าวโพดของชาวไร่แห่งหนึ่ง กระต่ายเห็นรูที่พวกหนู เจาะยุ้งเอาไว้จึงมุดรอดรูเข้าไปกินข้าวโพดในยุ้งจนอิ่มแปล้และใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย อยู่ในยุ้งนานหลายวันจนตัวอ้วนพี
อยู่มาวันหนึ่ง กระต่ายเงี่ยหูฟังได้ยินชาวไร่คุยกันว่าจะนำข้าวโพดไปขายก็ตกใจกลัวถูกจับได้ วิ่งลนลานหาทางออกจากยุ้ง " ตายล่ะ! รูที่นี่มุดเข้าออกตรงไหนนะ? ทำไมมีแต่รูเล็ก ๆ ล่ะ "
พวกหนูเห็นเข้าก็พากันหัวเราะลั่นพูดว่า " โธ่เอ๊ย! เจ้ากระต่ายจำไม่ได่หรือไงว่าเจ้าลอดเข้ามาทางรูเล็กเล็ก ๆ คงต้องรอให้เจ้าผอมเสียก่อนจึงจะกลับออกไปได้ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า ".
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
ผู้หลงใหลความสุขสบายมักได้รับความเดือดร้อนในภายหลัง
:: พุทธภาษิต ::
มธุวา มญญตี พาโล ยาว ปาปํ น ปจฺจติ
ยทา จ ปจฺจตี ปาปํ อถ ทุกฺขํ นิคจฺฉติ
ตราบเท่าที่บาปยังไม่ให้ผล คนเขลายังเข้าใจว่ามีรสหวาน
แต่บาปให้ผลเมื่อใด คนเขลาย่อมประสบทุกข์เมื่อนั้น
* ยุ้ง หมายถึง สิ่งปลูกสำหรับเก็บข้าวเปลือก
