นิทานอีสป เรื่อง หมูป่า และลา
ผู้แต่ง : อีสป
หมูป่าและลากำลังเดินสนทนามาด้วยกัน จนกระทั่งลานั้นคิดว่าตนเองนั้นเป็นคนฉลาดและลำพองตัวเอง และทำท่าทางล้อเลียนหมูป่า ไม่ว่าหมูป่าทำอะไรมันก็เยาะเย้ย และพูดจาถากถางหมูป่าด้วยคำพูดต่างๆ นานา จนทำให้หมูป่าทนไม่ไหวและโกรธ หมูป่าจะกระโดดและขย้ำใหตายคามือ
แต่มันก็คิดขึ้นได้ว่าโดยสัญชาติแล้ว ลาย่อมจะทำในสิ่งที่โง่อยู่แล้ว เมื่อหมูป่าคิดได้ดังนั้น ก่อนจะเดินจากไปหมูป่าก็ได้พูดกับลาว่า
"นิสัยโง่ๆ ของเจ้านี่แหละที่ทำให้เจ้ารอดชีวิตไปได้"
หมูป่าพูด แล้วพูดป่าก็เดินจากไป ปล่อยให้ลางุนงงอยู่ต่อไป
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
อย่าลำพองใจตัวเองว่าฉลาดที่สุด เพราะคนที่ฉลาดกว่าเรายังมี
:: พุทธภาษิต ::
สํโวหาเรน โสเจยฺยํ เวทิตพฺพํ.
ความสะอาด พึงรู้ได้ด้วยถ้อยคำ.
นัย - ขุ. อุ. ๒๕/ ๑๗๘.
