นิทานอีสป เรื่อง ลากับหมาป่า
ผู้แต่ง : อีสป
ลาตัวหนึ่งกำลังกินหญ้าในทุ่งแย่างเพลิดเพลิน บังเอิญหมาป่าตัวหนึ่งผ่านมาเห็นเข้าก็คิดจะจับลากินเป็นอาหาร ลารู้ว่าภัยกำลังจะมาถึงตัวจึงแกล้งทำเป็นเจ็บเท้า แล้วขอร้องให้หมาป่าช่วย "ท่านช่วยดึงหนามที่ตำเท้าข้าอยู่ออกให้หน่อยได้ไหม" หมาป่าถามว่า "แล้วทำไมข้าถึงต้องช่วยเจ้าด้วยล่ะ" "ถ่าท่านไม่ดึงหนามออกก่อน แล้วท่านกินข้าเข้าไป หนามมันก็จะไปตำคอท่านน่ะสิ" หมาป่าเห็นว่าลาพูดมีเหตุผล จึงก้มลงไปจะดึงหนามออกจากเท้าลา ลาได้จังหวะก็เตะเช้าที่หน้าหมาป่าเต็มแรงแล้วรีบวิ่งหนีไป หมาป่าได้แต่บ่นกับตัวเองว่า "ทำไมข้าถึงได้พยายามช่วยมันทั้งที่ข้ารู้วิธีการฆ่ามันแท้ ๆ"
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
ความประมาททำให้คนฉลาดมีโอกาสเสียท่าคนที่โง่กว่าได้
:: พุทธภาษิต ::
อปฺปมาทญฺจ เมธาวี ธนํ เสฏฺฐํว รกฺขติ
ปราชญ์ย่อมรักษาความไม่ประมาทไว้ เหมือนทรัพย์อันประเสริฐ
