กระต่ายกับเต่า
ผู้แต่ง : อีสป
กระต่ายตัวหนึ่งหลงตัวเอง ชอบคุยโวโอ้อวดว่าวิ่งเร็วกว่าใคร ๆ เมื่อพบเต่าต้วมเตี้ยมมา ก็หัวเราะเยาะ " นี่ เจ้าเต่า! มัวแต่คลานงุ่มง่ามอยู่อย่างนี้ เมื่อไรจะไปถึงสักที ต่อให้เจ้าวิ่งไปก่อนครึ่งวัน ข้าเดินตามไปทีหลังก็ยังทันเลย " เต่านึกคุ่นเคืองไม่พอใจจึงท้ากระต่ายวิ่งแข่ง กระต่ายก็หัวเราะจนตัวงอ " ฮ่า ฮ่า! หน็อยแน่ บังอาจมาท้านักวิ่งอย่างข้ารึ " ทั้งสองประลองฝีเท้ากันโดยมีหมาจิ้งจองเป็นกรรมการตัดสิน
เมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้น กระต่ายก็ออกวิ่งฉิวนำหน้าไปไกลพอมาถึงครึ่งทาง กระต่ายเหลียวหลังมองหาเจ้าเต่าคู่แข็งแต่ไม่พบแม้เงาก็ชะล่าใจ
" แวะงีบสักหน่อยดีกว่า ถึงยังไงก็ชนะอยู่แล้ว " กระต่ายจึงหยุดพักเอนกายใต้ต้นไม้ใหญ่จนเผลอหลับไปเสียนานในขณะที่เจ้าเต่ายังคงมุ่งหน้าเดินต่อไปโดยไม่หยุดพัก
เมื่อกระต่ายตื่นขึ้นมาก็ตกใจที่เวลาผ่านล่วงเลยไปมากแล้วรีบกระโดดผลุง ตะลีตาลานออกวิ่ง แต่สายไปเสียแล้วเพราะเจ้าเต่าได้ไปถึงเส้นชัยเป็นผู้ชนะอยุ่ก่อนแล้ว.
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น
:: พุทธภาษิต ::
กาลานุรูปํว ธุรํ นิยุญฺเช
พึงประกอบธุระ ให้เหมาะแก่กาลเทียว
