นิทานอีสป เรื่อง แม่ปูกับลูกปู
ผู้แต่ง : อีสป
"อะไรทำให้ลูกเดินเป๋แบบนั้น" แม่ปูบอกกับลูกชายของมัน "ลูกน่าจะเดินให้มันตรงๆ โดยหันนิ้วออกไปสิ"
"แม่จ๋า ลองเดินให้หนูดูหน่อย" ลูกปูตอบอย่างเชื่อฟัง "หนูอยากจะเรียนรู้"
แม่ปูจึงพยายามเดินให้ตรงซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่มันก็ทำได้เพียงเดินเฉไปข้างหนึ่งเหมือนลูกชายของมันเท่านั้น และเมื่อมันพยายามจะหันนิ้วออกไปข้างหน้า มันก็สะดุดและล้มคะมำลงบนพื้น
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
อย่าบอกให้คนอื่นทำอะไร จนกว่าคุณจะทำเป็นตัวอย่างที่ดีให้ได้เสียก่อน
:: พุทธภาษิต ::
ยญฺหิ กยิรา ตญฺหิ วเท ยํ น กยิรา น ตํ วเท
อกโรนฺตํ ภาสมานํ ปริชานนฺติ ปณิฑิตา.
บุคคลทำสิ่งใด ควรพูดสิ่งนั้น ไม่ทำสิ่งใด ไม่ควรพูดสิ่งนั้น,
บัณฑิตย่อมกำหนดรู้คนที่ไม่ทำ ได้แต่พูด.
(หาริตเถร) ขุ. เถร. ๒๖/ ๓๐๙
THE YOUNG CRAB AND HIS MOTHER
"Why in the world do you walk sideways like that?" said a Mother Crab to her son. "You shorld always walk straight forward with your toes turned out."
"Show me how to walk, mother dear," answered the little Crab obediently, "I want to learn."
So the old Crab tried and tried to walk stright forward. But she could walk sideways only, like her son. And when she want to turn her toes out shr tripped and fell on her nose.
:: The moral of this story is ::
Do not tell others how to act unless you can set a good example.
