นิทานอีสป เรื่อง ลาใจดำ
ผู้แต่ง : อีสป
พ่อค้าคนหนึ่งนำสัมภาระบรรทุกเกวียน แล้วให้วัวกับลาช่วยกันลากไปยังอีกหมู่บ้านหนึ่ง แม้จะเทียมแอกคู่กันแต่ลานั้นไม่ค่อยยอมช่วยวัวจึงใช้แรงอยู่ฝ่ายเดียว....จนเหนื่อยหอบ แล้วออกแรงลากนัก....ก็เอ่ยปากขอให้ลาช่วยออกแรงลากเกวียนบ้าง...
แต่ลาก็แกล้งปดว่า ตนก็ช่วยออกแรงเต็มที่อยู่แล้ว วัวออกแรงลากเกวียนอันหนักอึ้งตามลำพังจนขาหัก....และหมดแรงขาดใจตายไปในที่สุด
พ่อค้าจึงแล่เอาเนื้อวัวบรรทุกเกวียนให้ลาลากไป... ในขณะที่เกวียนนั้นมีน้ำหนักมากกว่าเดิมอีกหลายเท่า
ในวันที่ลาหมดแรงใกล้จะสิ้นใจตาย นกฝูงหนึ่งที่บินตามมาจิกกินเนื้อวัวก็เอ่ยกับลาว่า “สมน้ำหน้า...ถ้าเจ้าช่วยวัวออกแรงลากเกวียนแต่แรก...ก็ไม่ต้องมาตายกลางป่ากันเช่นนี้”
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
ผู้ที่ไม่คิดช่วยเหลือเกื้อกูลแต่คิดจะเอาเปรียบผู้อื่นร่ำไป ย่อมได้ภัยแก่ตนในที่สุด
:: พุทธภาษิต ::
ผาตึ กยิรา อวิเหฐยํ ปรํ
ควรทำแต่ความเจริญ อย่าเบียดเบียนผู้อื่น
