นิทานอีสป เรื่อง กวางกับหมาไล่เนื้อ
ผู้แต่ง : อีสป
นายพรานออกล่าสัตว์ในป่าใหญ่ พบกวางตัวหนึ่งจึงหยิบหน้าไม้ยิงกวาง นายพรานยิงถูกกวางแต่โดนที่ไม่สำคัญ กวางจึงหนีต่อไปได้ มันวิ่งไปที่แม่น้ำสายหนึ่ง
กวางเหลียวหลังมองเห็นนายพรานกับหมาไล่เนื้อวิ่งตามมาติดๆ มันไม่มีทางหนีจึงตัดสินใจโดดลงแม่น้ำ
แม้ในแม่น้ำจะกว้างใหญ่ น้ำไหลเชี่ยวแค่ไหนกวางก็ได้ใช้ความพยายามอย่างเต็มที่
ฝ่ายหมาไล่เนื้อกระโดดตามกวางลงไป นายพรานร้องห้าม ให้กลับมาแต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ
หมาไล่เนื้อว่ายตามกวางไปได้ไม่นาน พอเห็นกวางเริ่มจมน้ำ มันจึงหันหลังกลับ แต่เนื่องจากน้ำไหลเชี่ยวมาก จึงทำให้มันหมดกำลังที่จะว่ายกลับ ทำให้มันจมน้ำตายไป
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
ผู้ที่ทำการหุนหันพลันแล่น ย่อมได้รับความเดือดร้อนในภายหลัง
:: พุทธภาษิต ::
ผลานมิว ปกฺกานํ ปาโต ปตนโต ภยํ
เอวํ ชาตาน มจฺจานํ นิจฺจํ มรณโต ภยํ.
ภัยของสัตว์ผู้เกิดมาแล้ว ย่อมมีเพราะต้องตายแน่นอน
เหมือนภัยของผลไม้สุก ย่อมมีเพราะต้องหล่นในเวลาเช้าฉะนั้น.
( พุทฺธ ) ขุ. สุ. ๒๕/ ๔๔๘. ขุ. มหา. ๒๙/ ๑๔๕.
