นิทานอีสป เรื่อง หมีกับลิง
ผู้แต่ง : อีสป
ในป่าแห่งหนึ่ง มีหมีที่แสนน่ารักมันชอบกินน้ำผึ้งมาก มันจึงปีนไปบนต้นไม้และเอาน้ำผึ้งมากิน เจ้าลิงห้อยโหนผ่านมาพอดี เห็นหมีปีนไปกินน้ำผึ้งมันจึงนึกว่าตนเองปีนต้นไม้เก่งกว่าหมี ถ้าปีนไปเอาน้ำผึ้งมากินคงทำได้ดีกว่าหมีแน่นอน จึงพูดกับหมีว่า
"เจ้าหมีข้านะปีนต้นไม้เก่งกว่าเจ้าซะอีก"
"หรอ งั้นเจ้าก็ทำสิ ข้าอยากดูเจ้ากินผึ้งบ้าง คงแปลกดี"
พอหมีพูดจบลิงก็ห้อยโหนกระโจนไปที่รังผึ้ง ผึ้งตกใจจึงต่อยลิงระบมไปทั้งตัว ลิงรีบโหนต้นไม้หนีไปต้นโน้นต้นนี้ ผึ้งก็ตามต่อยไม่หยุด ซ้ำร้ายโดนผึ้งต่อยเข้าไปที่ตา จนตาบวมปิดหมดทั้งสองข้าง มันมองไม่เห็นจับกิ่งไม้พลาด เลยตกต้นไม้กระแทกกับพื้นดินตายทันที
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
จงอย่าคิดว่าตนเองเก่งที่สุดแล้วประเสริฐสุดแล้ว
เพราะคนที่เก่งที่ดีที่ประเสริฐ เขามักไม่แสดงตนออกมา
:: พุทธภาษิต ::
ปญฺญาชิวีชีวิตมาหุ เสฏฺฐํ
ปราชญ์กล่าวชีวิตของผู้เป็นอยู่ด้วยปัญญาว่า ประเสริฐสุด.
สํ . ส. ๑๕/ ๕๘, ๓๑๕. ขุ. สุ. ๒๕/ ๓๖๐.
