นิทานอีสป เรื่อง กากับนกนางแอ่น
ผู้แต่ง : อีสป
วันหนึ่งกากับนกนางแอ่นทะเลาะกันเรื่องขนของพวกมัน
นกนางแอ่นพูดว่า "เพียงดูที่ขนอันส่องประกายและนุ่มนวลของข้า ขนสีดำแข็งกระด้างของเจ้าก็ด้อยค่าจนไม่น่ามีเอาเลย ทำไมเจ้าไม่แต่งตัวให้ดีกว่านี้ แสดงความทะนงตัวสักหน่อยสิ!"
"ขนของเจ้าอาจจะดูดีตอนฤดูใบไม้ผลิ" กาตอบ "แต่..ข้าจำไม่ค่อยได้นะว่าเคยเห็นเจ้าในฤดูหนาว นั่นเป็นตอนที่ข้าสนุกสนานที่สุดเลยละ"
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
เพื่อนที่อยู่กับเราได้เฉพาะช่วงเวลาดีๆ ไม่มีค่าเท่าไรนัก
:: พุทธภาษิต ::
ปิสุเณน จ โกธเนน มจฺฉรินา จ วิภูตินนฺทินา
สขิตํ น กเรยฺย ปณฺฑิโต ปาโป กาปุริเสน สงฺคโม.
บัณฑิตไม่ควรทำความเป็นเพื่อนกับคนส่อเสียด
คนมักโกรธคนตระหนี่ และคนเพลิดเพลินในสมบัติ
เพราะการสมาคมกับคนชั่วเป็นความเลวทราม.
(อานนฺทเถร) ขุ. เถร. ๒๖/ ๔๐๕.
THE SWALLOW AND THE CROW
The Swallow and the Crow had an argument one day about their plumage.
Said the Swallow: "Just look at my bright and downy feathers. Your black stiff quills are not worth having. Why don't you dress better? Show a little pride!"
"Your feathers may do very well in spring," replied the Crow, "but-I don't remember ever having seen you around in winter, and that's when I enjoy myself most."
:: The moral of this story is ::
Friends in fine weather only, are not worth much.
