นิทานอีสป เรื่อง หมากับหอยนางรม
ผู้แต่ง : อีสป
กาลครั้งหนึ่ง มีหมาตัวหนึ่งชอบกินไข่มาก มันไปเยี่ยมบ้านของแม่ไก่บ่อยครั้ง และในที่สุดก็ตะกละเสียจนกลืนไข่ทั้งหมดลงท้องไป
วันหนึ่งเจ้าหมาเดินลัดเลาะไปตามชายหาด ณ ที่แห่งนั้นมันเห็นหอยนางรมตัวหนึ่ง และเพียงชั่วพริบตา หอยนางรมก็ลงไปนอนอยู่ในท้องของเจ้าหมาทั้งตัวทั้งเปลือก
คงพอเดาได้ว่า มันจะทำให้เจ้าหมาปวดท้องทุรนทุรายมากสักเพียงใด
"ข้าได้รู้แล้วละว่า อะไรที่กลมๆ ไม่ใช่ไข่ไปเสียทั้งหมด" มันครวญครางโหยหวน
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
ความใจเร็วด่วนได้มักทำให้ต้องสำนึกเสียใจในภายหลังอย่างเจ็บปวด
:: พุทธภาษิต ::
นตฺถิ ฌานํ อปญฺญสฺส.
ความพินิจไม่มีแก่คนไร้ปัญญา .
ขุ . ธ. ๒๕/ ๖๕.
THE GOD AND THE OYSTER
There was once a Dog who was very fond og eggs. he visited the hen house very often and at last got so greedy that he would swallow the eggs whole.
One day the Dog wandered down to the seashore. There he spied an Oyster. In a twinking the Oyster was resting in the Dog's stomach, shell and all.
It pained the Dog a good deal, as you can guess.
"i've learned that all round things are not eggs," he said groaning.
:: The moral of this story is ::
Act in haste and repent at leisure- and often in pain.
