นิทานอีสป เรื่อง เม่นกับงู
ผู้แต่ง : อีสป
เม่นตัวหนึ่งกำลังมองหาบ้านดีๆ สักหลัง ท้ายสุดมันพบถ้ำเล็กๆ ที่มีกำบังซึ่งมีครอบครัวงูอาศัยอยู่ก่อนแล้ว มันถามพวกงูว่าจะอนุญาตให้มันเข้าไปอยู่ในถ้ำได้ไหม งูตอบตกลงด้วยความใจดี
ไม่ช้าไม่นาน งูก็คิดว่าไม่น่าอนุญาตให้เม่นเข้ามาอยู่ด้วยเลย ขนแหลมๆ ของเม่นทิ่มแทงพวกมันทุกครั้งที่หมุนตัว และในที่สุด พวกมันก็ต้องขอร้องให้เม่นจากไปอย่างสุภาพ
"ข้าพอใจที่นี่มากเลย ขอบคุณนะ" เม่นกล่าว "ข้าตั้งใจแล้วละว่าจะอยู่ที่นี่" ว่าแล้วมันก็ค่อยๆ ตามไปส่งพวกงูที่นอกประตู และเพื่อปกป้องผิวหนังของพวกมัน งูจึงต้องหาบ้านใหม่ในที่สุด
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
เสียสละนิ้วมือ ในที่สุดก็จะเสียทั้งมือ
:: พุทธภาษิต ::
ชิเน กทริยํ ทาเนน
พึงชนะคนตระหนี่ด้วยการให้
THE PORCUPINE AND THE SNAKES
A Porcupine was looking for a good home. at last he found a little sheltered cave, where lived a family of Snakes. He aksed them to let him share the cave with them, and the Snakes kindly consented.
The Snakes soon wished they had not given him pesmission to stay. His sharp quills pricked them at very turn, and at last they politely asked him to leave.
"I am very well satisfied, thank you," said the Porcupine. "I intend to stay right here." And with that, he politely escorted the Snakes out of doors. And to save their skins, the Snakes had to look for another home.
:: The moral of this story is ::
Give a finger and lose a hand.
