นิทานอีสป เรื่อง หมาจิ้งจอกกับจระเข้
ผู้แต่ง : อีสป
หมาจิ้งจออกหิวกระหายน้ำมาก เดินหาแหล่งน้ำจนมาพบลำธารเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง มันก้มดื่มกินน้ำจนคลายความกระหาย
ทันใดนั้นได้ก้าวพลาดไปเหยียบหางจระเข้ที่หมกตัวอยู่ในดินริมลำธาร
จระเข้นั้นมีนิสัยโอ้อวด จึงพูดกับหมาจิ้งจอกว่า
"เจ้าเป็นใครบังอาจมาเหยียบหางของสัตว์ผู้ยิ่งใหญ่ ผู้สืบทอดเชื้อสายมาจากดึกดำบรรพ์"
หมาจิ้งจอกหัวเราะเยาะแล้วพูดว่า
"ไม่เห็นจะต้องอ้างไปถึงบรรพบุรุษเลย แค่เห็นลายบนผิวหนังของเจ้า ข้าก็รู้เลยว่าเจ้าสืบเชื้อสายมาจากอะไร"
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
คนมีปมด้อยชอบพูดโอ้อวดกลบเกลื่อนปมด้อยของตัวเอง
:: พุทธภาษิต ::
น ชจฺจา วสโล โหติ น ชจฺจา โหติ พฺราหฺมโณ
กมฺมุนา วสโล โหติ กมฺมุนา โหติ พฺราหฺมโณ
ใครๆ จะเป็นคนเลวเพราะชาติกำเนิด ก็หาไม่
ใครๆ จะเป็นคนประเสริฐเพราะชาติกำเนิด ก็หาไม่
คนจะเลว ก็เพราะการกระทำ ความประพฤติ
คนจะประเสริฐ ก็เพราะการกระทำ ความประพฤติ
ขุ. ขุ. ๑๗/๑๓/๗๐๗
