นิทานอีสป เรื่อง กวางในคอกวัว
ผู้แต่ง : อีสป
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…มีกวางตัวหนึ่งวิ่งหนีการตามล่าจากนายพราน มันหนีกระเซอกระเซิงจนมาถึงโรงนาแห่งหนึ่ง จึงวิ่งเข้าไปหลบซ่อนตัวอยู่ในกองหญ้า
เจ้าวัวเห็นจึงร้องเตือนว่า “ข้าว่าเจ้าควรไปหาที่ซ่อนแห่งใหม่ดีกว่านะ เพราะอีกไม่นานคนเลี้ยงวัวก็จะเข้ามาในโรงนาแห่งนี้เพื่อจัดหาหญ้าฟางให้พวกข้ากินและเขาจะต้องพบเจ้า” แต่กวางไม่ยอมไป แล้วอ้อนวอนว่า “ตอนนี้ข้าเหนื่อยเหลือเกินขอพักสักครู่หนึ่งเถอะ” พวกวัวช่วยกันทำตามที่กวางขอร้อง
เมื่อคนเลี้ยงวัวหอบเอาหญ้าเข้ามาเติมให้ในรางแล้วกลับออกไปโดยไม่ทันสังเกตเห็นเจ้ากวาง เจ้าวัวจึงเตือนขึ้นอีกครั้งว่า “เจ้าหายเหนื่อยแล้ว ข้าว่าเจ้าออกไปเสียตั้งแต่ตอนนี้จะดีกว่า เพราะถ้าเจ้านายของข้าเข้ามาตรวจความเรียบร้อย เขาจะต้องพบเจอเจ้าแน่ๆ” เจ้ากวางจึงบอกว่า “ถ้าพวกเจ้าช่วยกันปิดบังไว้ ย่อมไม่มีใครพบเห็นข้าได้ ขอพักหลบภัยที่นี่สักคืนหนึ่งก่อน” กวางยังคงดื้อดึงไม่ฟังคำเตือนของวัว
และไม่นานนักเมื่อเจ้าของโรงนาเข้ามาตรวจความเรียบร้อยและสังเกตเห็นกวางอยู่ใต้กองหญ้า จึงเรียกคนรับใช้มาช่วยกันจับเอาไว้ได้ในที่สุด
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
เมื่อประสบความสำเร็จในครั้งแรกจงอย่าประมาท เพราะอาจจะพลาดพลั้งในครั้งต่อ ๆ ไปได้
:: พุทธภาษิต ::
อปฺปมาทรตา โหถ
ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้ยินดีในความไม่ประมาท
