นิทานอีสป เรื่อง หมาป่ากับลูกแกะ
ผู้แต่ง : อีสป
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหมาป่าตัวหนึ่งกำลังกินน้ำอยู่ที่น้ำตกบนเนินเขา และพอมันเงยหน้าขึ้นมาก็มองเห็นลูกแกะตัวหนึ่งกำลังจะกินน้ำที่ใหลลงไปเบื้องล่าง มันคิดที่จะจับลูกแกะกินเป็นอาหาร จึงหาข้ออ้างและตะโกนว่า "เจ้าบังอาจมากวนน้ำที่ข้ากำลังกินอยู่ให้เลอะโคลนสกปรกได้อย่างไร"
"เปล่านะท่าน ข้าเปล่า" เจ้าลูกแกะพูด "ถ้าน้ำข้างบนนั้นมีโคลนปนอยู่ ก็แสดงว่าข้าไม่ได้เป็นต้นเหตุแน่นอนเพราะน้ำนี้ใหลลงมาจากตรงที่ท่านยืนอยู่ก่อนแล้ว"
เจ้าหมาป่าจึงพูดกลับไปว่า "ถ้าอย่างนั้นละก็ ทำไมช่วงเวลานี้เมื่อปีที่แล้วเจ้าถึงมาด่าว่าข้าเสียๆ หายๆ ด้วย" "เป็นไปไม่ได้หรอกท่าน" เจ้าหมาป่าคำราม "ถ้าไม่ใช่เจ้า ก็ต้องเป็นพ่อของเจ้าแน่ๆ" ว่าแล้วเจ้าหมาป่าก็กระโจนเข้าตะครุบลูกแกะผู้น่าสงสาร และขย้ำกินอย่างไม่สนใจเหตุผลของเจ้าแกะนั้นเลย
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
คนชั่วมักหาข้อแก้ตัวให้กับการกระทำของตัวเองได้เสมอ
:: พุทธภาษิต ::
ทุวิชาโน ปราภโว.
ผู้รู้ชั่ว เป็นผู้เสื่อม.
ขุ . สุ. ๒๕/ ๓๔๖.
