นิทานอีสป เรื่อง ห่านกับไข่ทองคำ
ผู้แต่ง : อีสป
ชายชราผู้หนึ่งมีฐานะยากจน สมบัติทั้งหมดที่เขามีก็คือบ้านเก่าๆ หลังหนึ่งกับแม่ห่านอีกตัวหนึ่งเท่านั้น แม่ห่านจะออกไข่วันละฟองเพื่อให้เขานำไปขายที่ตลาดทุกวัน อยู่มาวันหนึ่งแม่ห่านนึกสงสารจึงออกไข่ทองคำฟองหนึ่งให้แก่ชายชราชายชราดีใจมาก รีบนำไข่ทองคำไปขายได้เงินมามากมายและทำให้ฐานะดีขึ้น แต่ชายชรายังไม่พอใจ เกิดความโลภอยากจะได้ไข่ทองคำหลายๆ ใบในคราวเดียวกัน
ชายชราคิดว่าในท้องห่านต้องมีไข่ทองคำเหลืออยู่อีกมาก วันหนึ่งเขาจึงแอบย่องเข้าไปในเล้าห่าน แล้วเอามีดที่เตรียมไว้ผ่าท้องห่านทันที แต่อนิจจา นอกจากจะไม่พบไข่ทองคำเลยสักใบในท้องห่านแล้ว แม่ห่านก็ต้องมาตายลงอีกนับแต่นั้นเป็นตันมา ชายชราผู้โลภมากไม่มีทั้งห่าน หรือแม้แต่ไข่ห่านสักใบให้นำไปขายอีกต่อไป
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
โลภมาก ลาภหาย
:: พุทธภาษิต ::
คนโลภไม่รู้ทันว่าความโลภนั้น เป็นภัยที่เกิดขึ้นภายในตัวเอง
