นิทานอีสป เรื่อง หมีกับรังผึ้ง
ผู้แต่ง : อีสป
ณ ป่าแห่งหนึ่ง มีหมีตัวหนึ่งกำลังหิวโซ เพราะไม่มีอาหารตกถึงท้องมาหลายวัน มันจึงเดินไปพบกับรังผึ้งขนาดใหญ่บนต้นไม้ มันจึงรีบปีนขึ้นไปกินอย่างตะกรุมตะกราม แต่ไม่ทันระวังจนถูกผึ้งต่อยเข้า เจ้าหมีเจ็บปวดมาก ด้วยความโกรธแค้นมันจึงทำลายรังผึ้งทั้งหมดในป่าเพื่อเป็นการระบายอารมณ์ ฝูงผึ้งทั้งหลายจึงรวมตัวกันรุมต่อยเจ้าหมีอันธพาลจนบาดเจ็บสาหัสไปทั่วทั้งตัว มันนอนซมอย่างหมดสภาพและโอดครวญว่า "ถ้าเราทนเจ็บตัวเพียงครั้งเดียว ก็คงไม่ต้องมาเจ็บไปทั่วทั้งตัวขนาดนี้หรอก"
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว
:: พุทธภาษิต ::
ทุกขโต ทุกขถานัง ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว
สุขขโต สุขสสานัง ให้สุขแก่ท่าน สุขนั้นถึงตัว
