นิทานอีสป เรื่อง สุนัขจิ้งจอกกับคนตัดไม้
ผู้แต่ง : อีสป
สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งหนีการตามล่าของนายพรานมาเจอกับคนตัดไม้ มันจึงขอหลบตัวซ่อน "ข้าขอซ่อนตัวที่นี่หน่อยได้ไหม" คนตัดไม้ตอบว่า "ได้สิ เจ้าเข้าไปหลบในกระท่อมก่อนแล้วกัน" สุนัขจิ้งจอกรีบวิ่งเข้าไปในกระท่อม สักครู่นายพรานตามมาทันเจอคนตัดไม้จึงถามว่า "เจ้าเห็นสุนัขจิ้งจอกผ่านมาทางนี้บ้างไหม" คนตัดไม้ปฏิเสธ แต่มือของคนตัดไม้พยายามชี้บอกว่าสุนัขอยู่ในกระท่อม นายพรานไม่เข้าใจในสิ่งที่คนตัดไม้พยายามบอกจึงเดินจากไป ฝ่ายสุนัขจิ้งจอกเมื่อเห็นว่านายพรานไปแล้วจึงออกมาจากกระท่อมและกำลังจะเดินหนีไป คนตัดไม้จึงพูดขึ้นว่า "เดี๋ยวก่อน ข้าช่วยชีวิตเจ้าไว้ เจ้าไม่คิดจะขอบคุณข้าบ้างเลยเหรอ" สุนัขจิ้งจอกจึงตอบว่า "ข้าก็อยากจะขอบใจท่านนะ ถ้าท่านมีเจตนาช่วยชีวิตข้าจากใจจริง" พูดจบมันก็เดินจากไป
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
คำพูดที่ดีบางครั้งอาจแฝงด้วยเจตนาร้าย
:: พุทธภาษิต ::
อกกฺกสํ วิญฺญาปนึ คิรํ สจฺจํ อุทีรเย
ยาย นาภิสเช กญฺจิ ตมหํ พฺรูมิ พฺราหฺมณํ.
ผู้ใด พึงกล่าวถ้อยคำอันไม่เป็นเหตุให้ใคร ๆ ขัดใจ
ไม่หยาบคาย เป็นเครื่องให้รู้ความได้และเป็นคำจริง, เราเรียกผู้นั้นว่าเป็นพราหมณ์.
( พุทฺธ ) ขุ. ธ. ๒๕/ ๗๐.
